Za moim oknem ponura szarość

głębokim smutkiem ogarnia duszę

w myślach natrętnie jawi się starość

tak nieproszona, coś zrobić muszę

by ją skierować gdzieś na rozstaje

niechaj pobłądzi w inne drzwi puka

a do mnie młodość niech wróci z majem

choć na czas jakiś chcę ją oszukać

myślami wracam w te młode lata

pełne radości uciech szalonych

gdym się z hulaszczym zapędem bratał

potem z pokorą wracał do żony

narodzin synów przecudne chwile

wspólne zabawy nadzieje troski

długie rozstania które niemile

wspominam z dala będąc od Polski

tęskne powroty pełne uniesień

szalone noce pełne miłości

gdy zespoleni w nocnym bezkresie

oddawaliśmy się namiętności

to wszystko było i już nie wróci

młodość przemija z nią piękne chwile

za oknem szarość smętną pieśń nuci

w mym sercu smutek i tylko tyle