Pomnik Poległym i Pomordowanym na Wschodzie…

„Kazachstan Uzbekistan”…

Co to mi się śniło?

Hotel Asystencki?

Przepraszam, Dom Studencki „Tatrzańska”?

7 lipca 2019

„Censeo – oceniać, przypuszczać, postanowić urzędowo.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „oceniać”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Przypuszczać”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

Wiecie, oczywiście, że wymawia się :”pszypuszczać”?

Co to?

Ano, ubezdźwięcznienie.

Ż:sz, czyż nie?

„Postanowić”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Postanowić”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Censere – oceniać, decydować, ale i cenić, oszacować.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „oceniać”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Decydować”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Cenić”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Oszacować”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„W cenzurze nie znajdziemy jednak tych pozytywnych aspektów.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „cenzurze”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Aspektów”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

A jakie to zdanie, ludzie?

Pojedyncze?

Czy to w ogóle jest zdanie?

„Cenzura jest tak naprawdę jednym ze starszych sposobów manipulacji.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „cenzura”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Sposobów”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Manipulacji”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

A jakie to zdanie, ludzie?

Pojedyncze?

Czy to w ogóle jest zdanie?

„Już starożytni wiedzieli, że słowa, zwłaszcza wypowiadane w przestrzeni publicznej mają znaczenie.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „słowa”.

Co to?

„Wypowiadane”.

Co to?

Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.

Tak czy nie, ludzie?

„Mają”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

„Znaczenie”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Dlatego woleli uważać na to, co się mówi.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „woleli”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

„Uważać”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Średniowiecze miało pojęcie grzechu i zła, które skutecznie zamykało usta niepokornym.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „średniowiecze miało pojęcie grzechu i zła” jakie?

Ano, „które skutecznie zamykało usta niepokornym.”.

Średniowiecze”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Miało”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

„Pojęcie”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Grzechu”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Zła”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Miało” – „zamykało” – rymuje się, czyż nie?

A jaki to rym, ludzie?

Żeński?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Czasy nowożytne stały się walką.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „stały się walką”.

Co to?

Ano, wygląda to na orzeczenie imienne.

„Stały się” – wygląda to na łącznik.

„Walką” – wygląda to na orzecznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Walką”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

A jakie to zdanie, ludzie?

Pojedyncze?

Czy to w ogóle jest zdanie?

„Pojawienie się druku a z nim gazet, uruchomiło konieczność zaostrzenia  

i sformalizowania cenzorskich działań.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „pojawienie się”.

Co to?

Ano, wygląda to na rzeczownik odczasownikowy.

Tak czy nie, ludzie?

„Druku”.

Co to?

„Konieczność”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Zaostrzenia”.

Co to?

Ano, wygląda to na rzeczownik odczasownikowy.

Tak czy nie, ludzie?

„Sformalizowania”.

Co to?

Ano, wygląda to na rzeczownik odczasownikowy.

Tak czy nie, ludzie?

„Działań”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Władza zaczęła się bać ale i posługiwać gazetą.”.

„Dyktatorzy XX wieku wygrali dzięki zniewolonym i podporządkowanym im mediom.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „zniewolonym”.

Co to?

Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.

Tak czy nie, ludzie?

„Podporządkowanym”.

Co to?

Ano, wygląda to na imiesłów przymiotnikowy bierny.

Tak czy nie, ludzie?

„Mediom”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Współcześni dyktatorzy i systemy przemocy boją się internetu.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „przemocy”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

A jakie to zdanie, ludzie?

Pojedyncze?

Czy to w ogóle jest zdanie?

(…)

„Cenzor oceniał, pozwalał coś puścić w mediach lub zakazywał rozpowszechniania.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „pozwalał”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

„Puścić”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Mediach”.

Co to?

„Rozpowszechniania.”.

Co to?

Ano, wygląda to na rzeczownik odczasownikowy.

Tak czy nie, ludzie?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Cenzor miał władzę i służył władzy.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „miał”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

„Władzę”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

Widzicie?

Tu „miał władzę”, tu „służył władzy”.

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Jeszcze nie tak dawno, w bloku państw komunistycznych, cenzura ustawiała myślenie obywateli.”.

„W przeciwieństwie do dyktatury liberalizm stawia na niezbywalne prawo wolności: wypowiedzi i przekonań.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „dyktatury”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Liberalizm”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Prawo”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Wolności”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Wypowiedzi”.

Co to?

„Przekonań”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

(…)

„Ci którzy marzą o cenzurze, ci, którym wolność słowa się nie podoba, to ludzie, którzy boją się argumentacji, dyskusji.”

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „o cenzurze”.

Co to?

Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.

Tak czy nie, ludzie?

„Cenzurze”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Wolność”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Słowa”.

Co to?

„Argumentacji”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Dyskusji”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Gdy możemy powiedzieć to, co myślimy, automatycznie otwieramy się na debatę, polemikę, spotkanie z kimś kto myśli inaczej.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „możemy”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

„Powiedzieć”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Debatę”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Polemikę”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny”.

„Spotkanie”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Automatycznie otwieramy się na debatę, polemikę, spotkanie z kimś” z kim?

Ano, „kto myśli inaczej”.

„Automatycznie otwieramy się na debatę, polemikę, spotkanie z kimś” kiedy? pod jakim warunkiem?

Ano, „gdy możemy powiedzieć to” co?

Ano, „co myślimy”.

A jakie to wypowiedzenie, co?

„W tym jest wartość, dzięki takiej postawie mogę nauczyć się czegoś nowego, poznać kogoś innego.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „wartość”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Postawie”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Mogę”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

„Nauczyć się”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Poznać”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

Widzicie?

Tu „czegoś nowego”, tu „kogoś innego”.

„Nowego” – „innego” – rymuje się, czyż nie?

A jaki to rym, ludzie?

Żeński?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Ci którzy chcą zamknąć nam usta, boją się wolności słowa, nie chcą wpuścić do telewizji czy do księgarni filmów, książek, które mówią coś co im się nie podoba, boją się tak naprawdę inności.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „chcą”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

„Zamknąć”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Wolności”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Słowa”.

Co to?

„Nie chcą”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

„Wpuścić”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Telewizji”.

Co to?

„Inności”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Tęskniący za cenzurą tęsknią za łatwą rzeczywistością, w której określone jest jednoznacznie co jest dobre a co złe, co można a czego nie można myśleć.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „za cenzurą”.

Co to?

Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.

Tak czy nie, ludzie?

„Cenzurą”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Rzeczywistością”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Można”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik niewłaściwy.

Tak czy nie, ludzie?

„Myśleć”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Tęskniący za cenzurą tęsknią za łatwą rzeczywistością” jaką?

Ano, „w której określone jest jednoznacznie” co?

Ano, „co jest dobre a co złe”.

„(…)w której określone jest jednoznacznie” co?

Ano, „co można a czego nie można myśleć.”.

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Dyktat jedności, jednorodność myślenia.”.

Co to?

„Polska biała i katolicka.”.

Co to?

„Żadnych odstępstw od normy.”.

Co to?

„Zero protestów.”.

Co to?

„Nie zważać na inność”.

Co to?

„Cenzura to strach, że ktoś może mieć lepsze argumenty.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „cenzura to strach” przed czym?

Ano, „że ktoś może mieć lepsze argumenty.”.

„Cenzura”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Strach”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Może”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

„Mieć”.

Co to?

Ano, wygląda to na czasownik modalny.

Tak czy nie, ludzie?

„Mieć”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Argumenty”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„To lenistwo umysłowe, które marzy o tym, by ludzi prowadzono za rękę.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „to lenistwo umysłowe” jakie?

Ano, „które marzy o tym” o czym?

Ano, „by ludzi prowadzono za rękę”.

„Lenistwo”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Prowadzono”.

Co to?

Ano, czasownik, forma bezosobowa.

Tak czy nie, ludzie?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„A teraz wszyscy idziemy w prawo.”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Teraz wszyscy idziemy do kościoła.”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Teraz wszyscy wieszamy kukłę Judasza.”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Teraz wszyscy mówimy, że…”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Teraz wszyscy stajemy się ślepi.”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Teraz wszyscy mamy rację.”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Kto nie uważa tak jak my nie jest z nami.”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Kto nie myśli tak jak my jest wrogiem.”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Kto mówi inaczej jest zły.”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Nie ma inności.”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Inność wyeliminowana.”.

Co to?

A jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Marzenia o dyktaturze.”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „marzenia”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„O dyktaturze”.

Co to?

Ano, wygląda to na wyrażenie przyimkowe.

Tak czy nie, ludzie?

„Dyktaturze”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Cenzura to minione narzędzie minionej epoki.”.

Jakie to wypowiedzenie, ludzie?

„Tylko pytanie na jak długo?”.

Co my tu mamy, ludzie?

„Tylko pytanie” jakie? o co?

Ano, „na jak długo?”.

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Tylko pytanie czy potrafimy cieszyć się wolnością i ją docenić?”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „cieszyć się”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

„Wolnością”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Docenić”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

A jakie to wypowiedzenie, co?

„Tylko pytanie czy rozumiemy ile wolność znaczy i jak łatwo ją utracić?”.

Co my tu mamy, ludzie?

Ano, „tylko pytanie” jakie? o co?

Ano, „czy rozumiemy” co?

Ano, „ile wolność znaczy”.

„(…)czy rozumiemy” co?

Ano, „jak łatwo ją utracić.”.

„Wolność”.

Co to?

Rzeczownik abstrakcyjny?

„Utracić”.

Co to?

Ano, bezokolicznik.

Tak czy nie, ludzie?

A jakie to wypowiedzenie, co?

To z: https://handerekjoanna.wordpress.com.

Na Przyzbie…

Korytarz…

Pod Strzechą…

Gminna…Ziemska…

Patera na wystawie „Kawy i Akcesoriów” czy tam „Fartuszka”?

Balbina czy Świergotka?