TOMEK W KIBLU

Trzeba poświęcić sporo swojej energii i czasu, by zrobić coś dla otaczających nas ludzi. Zrobić coś dobrego. Albo złego. Dobre i złe uczynki kosztują. O ile jednak pomaganie potrafimy zrozumieć i akceptujemy, to bezinteresowne szkodzenie dość bezskutecznie walczy o naszą akceptację.

Mamy w pracy kibel – 3 kabiny, dla lepszej wentylacji ograniczone od frontu ścianą  o wysokości może 2 metrów, nie sięgającej do sufitu – nad tą ścianą jest pusta przestrzeń.

I pewnego dnia ktoś zdybał kolegę Tomka, gdy ten wychodził z jednej z kabin górą, nad ścianą, w której umieszczone są drzwi. Zdybany umknął, a zainteresowany skorzystaniem napotkał wszystkie troje drzwi zamkniętych. Z żadnej z kabin nikt nie odpowiadał. Potem okazało się, że są puste i zamknięte od środka.

Prawda, że Tomek musiał się natrudzić i wykazać gibkością w pokonywaniu tych ścian? Tylko po co? Ze zwykłej ludzkiej złośliwości wspartej dość niezwykłą inwencją.