Labradoodle, psy dla alergików

Labradoodle to stosunkowo nowa rasa psów. Ich hodowla rozpoczęła się w 1988 roku w Australii. Była odpowiedzią na pojawiające się zapotrzebowanie na psy hipoalergiczne, czyli takie, które są przyjazne alergikom i jednocześnie chętnie współpracujące z człowiekiem.

Psy tej rasy to krzyżówka labradora z pudlem. Są to bardzo urocze psy. Mają atletyczne ciało, duże oczy, zwisające uszy oraz, co bardzo ważne, nieliniejącą sierść. Są więc wymarzonymi psami dla alergika. Są także bardzo dobrymi przewodnikami. Umieją i lubią współpracować z ludźmi. To bardzo mądre psy. Wyczuwają moment, kiedy mają być zabawne, by rozśmieszyć towarzystwo, a także wiedzą, kiedy znów mają się zamienić w czujnego, opiekuńczego psa. Polecane są jako psy dla rodziny, ale doskonale też dotrzymają towarzystwa osobie samotnej. Są bardzo żywotne oraz posłuszne. Mają niewielkie tendencje do agresji, czy szczekania. Są delikatne w podejściu do dzieci i innych zwierząt. Osiągają bardzo wysokie wyniki w treningach posłuszeństwa.

Stają się coraz bardziej popularną rasą w Europie. Też i w Polsce rośnie zainteresowanie nimi. Z tego co wiem, w Kraju jest już kilka hodowli tych psów.

U mojej starszej wnuczki przed 10-ma laty lekarze zdiagnozowali alergię na sierść zwierząt, a że bardzo kocha zwierzęta, rodzice kupili jej właśnie labradoodle. Małego, 8-mio tygodniowego szczeniaczka, który jest z nami do dziś. To cudowny pies, mądry, wesoły, opiekuńczy. Wabi się Aramis. Jest psem rodzinnym, mocno związanym z każdym z nas, ale najważniejszą osobą dla niego jest moja córka, potem dopiero wnuczka i my wszyscy po kolei. A jesteśmy liczną rodziną.

Matką naszego Aramisa była pudlica Amanda, ojcem zaś labrador Ben of Black. Córka i zięć jeździli do hodowli labradoodlów przez dwa miesiące, zanim go kupili. Chcieli go lepiej poznać i przyzwyczaić do siebie. Kiedy już ukończył wymagane 8 tygodni życia, przywieźli do domu i moja wnuczka znalazła go pod choinką jako prezent świąteczny. To była niesamowita radość dla nas wszystkich. Tym bardziej, że był wielką niespodzianką, jaką córce i zięciowi udało się utrzymać w tajemnicy do końca.

Na zdjęciach: parę dni po narodzinach. Wśród jedenastu szczeniąt jest i nasz Aramis – z zieloną obrożą. Na kolejnych zdjęciach prezentują się w wieku czterech tygodni. Potrafią już jeść samodzielnie... i pięknie pozować.

Dzisiaj nasz Aramis to już wiekowy pies. Rozpoczął 10 rok życia.