ułóż wygodnie kości na dywanie z traw 

zapach łąki i śpiew motyli w szumie skrzydeł ważki 

rozkwitasz pod płaszczem zapachów

zapylają kwiaty zbierają nektar pszczoły 

bzykanie dookoła świergot

zapadam w chaos uporządkowany 

zielono kolorowo aż boli wytężam wzrok 

natchniony

uciekam myślami świat bywa zielonym 

prawdziwy dom bez szyb bez zamka w drzwiach 

każdy może zajrzeć zapytać o drogę 

celem życia dać życie i tak przed siebie 

prowadzić się jak mgły delikatnie na jeziorze

stąpać brzegiem patrzeć w oczy żaby 

kto wytrzyma dłużej kto pierwszy podskoczy 

wytężam słuch cmokają karpie wieczorami w stawie 

zasypiam na pomoście nasiąknięty pięknem 

szuwary i trzciny falują w rytmie cykad

przyroda budzi ze snu nocne gacki 

chwytają wiatr w żagle wraz z insektami 

wieczory zbyt krótkie by nacieszyć duszę 

zmysły odczuwają emocje wibracje między nami