Zniewolenie

W te burzliwe lata, w środku europejskiej przemiany,

widzimy jeszcze tych, co wystawiają swoje oblicza

przez uchyloną bramę żelazną,

jakby się lękali wejść w sferę wolnego świata.

A przeciąg; trzaska bramą, ukazuje twarz

i skrywa rysy w mroku cieni

wśród postumentów komuny.

Uderza w nie­bo moje ten przeciąg bramy. 

A kiedy wzrok w przeszły gniot rzucę, 

widzę tam “ścieżkę zdrowia” co straszy,

i stukot kół pociągu, co na Syberię się śpieszy.

Zadziwia mnie taki człowiek,

który był niepokonany,

a teraz dobrowolnie oddaje siebie

w niewolę wroga.