Nasi trzeźwiutcy jak ogóreczek bieguni-tułacze,

Wsłuchując się i wpatrując w tę pijaną noc,

Wciąż idą dalej swoją drogą.

A tu akurat pośrodku tej ich drogi

Jakiś napity młodzianek

Szpadlem wykopał już dół.

- Cóż ty tutaj, na Boga, robisz, człowieku?

- A chowam świętej pamięci matkę moją!

- Ty chyba jakiś wariat jesteś! Jaką matkę!

Nie widzicie, że zakopał swoją nową

Chłopską sukmanę?!

Weźcie go do przydrożnego rowu zaciągnijcie,

Żeby się, morda jedna, w zimnej wodzie namoczył,

To mu może przejdzie!

Po chwili idą dalej.

*To co? Może się spróbujemy, kto - kogo?*

Powiada jakiś mijany chłop do swego kompana.

Usadowili się obaj na sporym kamieniu przydrożnym,

Zaparli nogami, i jeden drugiego

Próbuje przeciągnąć na swoją stronę.

Wytężają wszystkie siły, aż stawy trzeszczą,

Mało nie pękną! Bez rezultatu.

*To teraz spróbujmy przeciągnąć się za brodę!*

A kiedy porządnie sobie je przerzedzili,

Wszczepili się w swoje bokobrody!

Stękają, obaj czerwoni jak burak,

Myczą po byczemu, zgrzytają zębami,

I jeden przeklętnik drugiemu nie odpuszcza,

Choćbyś ich wiadrem lodowatej wody oblewał!

1865