Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2021-10-10 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 613 |
We wsi o wdzięcznej nazwie Grzybowo
Ogłoszono grzybobranie
Zatem w sobotę przy remizie
Kto chce niech zjawi się o świcie
Ledwo oczy otworzyli
Już tłumnie się zjawili
Matka z córką
Babka z dziadkiem
Na grzyby ma każdy chrapkę
Nawet największe lenie
Co zawsze śpią do południa
Z koszykami i wiadrami
Idą dziś z nami
Już do lasu wyruszamy
Kto największe plony zbierze
By podgrzybków mieć brązowych
Na wigilijną wieczerzę
Rydze, kurki i maślaki
Pięknie już się do nas śmieją
Nie skryją się w traw zieleni
Innych skarbów los podzielą
Tylko muchomory
Gdzieś samotne stoją
Choć piękne z urody
Ludzie się ich boją
Cieszą się Fela z Frankiem
Fajnie że wstaliśmy rankiem
Marynaty wnet zrobimy
I spiżarnię zapełnimy
Skończyła się leśna przygoda
Na którą czasu nie było szkoda
Wróciliśmy z lasu darami
I pięknymi uśmiechami
Rydz /śmigły/ strzelił zajączka -
Z grzybkiem kupa przygód, które
Znacie od tyciego bączka.
O czym pisać, miły Boże,
Skoro wszystko było??
Nic nie pisać może?
Nie przynudzać gorzej?
...........................
Ps.
Fragment Księgi III "Pana Tadeusza" pt. "Grzybobranie" nisko do samych nóżek się ściele