Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
Jestem Tekst 32 z 73 ze zbioru: Szukanie drogi w poezji
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2021-10-11 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 686 |
Jestem wierszem
Co mówi w słowach
By w pamięci ludzkiej
Się kiedyś zachować
Jestem muzyką
Co w sercu gra
Przy której tańczy
Z panią pan
Jestem powietrzem
Bez niego żyć się nie da
Bo jest ono potrzebne
Jak kromka chleba
Na koniec jestem sobą
Nikogo już nie udając
By myśli swoje zostawiać
W każdym spotkanym człowieku
nowe teksty
w grubym wyszminkowanym retuszu
z silikonowym biustem
treską /zamiast włosów/
botoksem
pustką w głowie
i
doszytą chirurgicznie cnotą
Są - na szczęście - i tacy, co na to w te dyrdy polecą
- wierszem
- muzyką
- powietrzem
- kromką chleba
- sobą
(patrz tekst)
O niedoskonałościach, barkach, ciemnych księżycowych stronach kobiecej osobowości martwa cisza.
Motylem jestem!
Na-na-na-na-na!
Motylem jestem!
Pofrunę wreszcie,
Gdzie nie byłam jeszcze.
Na-na-na-na-na!
/Irena Jarocka "Motylem jestem" wieki temu Opole 73/
By myśli swoje
Pozostawiać w każdym napotkanym człowieku
ALE... JAKIE MYŚLI??
W tekście ich NIE MA
- oraz PT Czytelnikom -
gorąco polecam wstrząsający film Doroty Kędzierzawskiej /z 2005 r./ pt.
"JESTEM"