Chwila o poranku

Najwłaściwsza chwila o poranku

To moment gdy promień światła wita

To ciche podanie dłoni  dla uczynku

Tym darem syci się kwiecista elita

Ono zbiera listki  we  współbrzmienie

Rozsiewając wonności po świecie

Ku końcowi dnia niosąc wyborne mienie

Tymże  sekretem radują się w bukiecie

Promień światła kiedy mrok otula

Ma pieczę nad snem drżącym o kłosy

Gdy ta niby wędrówka zaświaty wtula

Ujawniając to co kreśli ludzkie losy

Światło - kiedy powieka zamknięta

A arka w biegu o losie wróży

Kiedy dusza światłem na wskroś przeniknięta

To  promień rozkwitły niesie w żywot boży