Jestem doktor XXX RB 5. Pracuję w muzeum techniki. To nie taka zła praca jak myślałem. Mam nawet asystentkę. W ogromnej hali mieści się tyle różnych wynalazków z przeszłości, że czasu nie starcza, żeby je wszystkie dokładnie obejrzeć i zanalizować. Robię to w wolnych chwilach po zamknięciu muzeum.

Ostatnio natknąłem się na automat testujący w organizmach żywych i martwych obecność pewnego rodzaju wirusa, który kiedyś przyczynił się do pandemii. Automat miał jeden mankament. Można mu było podsunąć do testowania dosłownie wszystko. Podsunąłem mu stary stetoskop, żeby sprawdzić jaka będzie reakcja. Odpowiedż była ta sama. Nie wykryto RNA wirusa. Zero na temat, że niewłaściwy materiał do pobierania próbki.

Dużo ciekawsza była maszyna do testowania poziomu zakochania w ludziach. Sam nie jestem zakochany, za to moja nowa asystentka przepada za mną. Za pomocą testera  można sprawdzić, w pięciostopniowej skali, poziom substancji odpowiedzialnych za stan euforii. Kłopot był tylko jeden. Nie można zbadać sztucznej inteligencji. Kiedyś humanoidy nie miały uczuć ani płci. Z tego powodu pewnie ten tester znalazł się w muzeum. Podsunąłem mu do badań moje ramię. Odpowiedź była jedna.Materiał nieodpowiedni do badań.Szkoda.

Tak zaciekawiły mnie zasady działania, że jutro po otwarciu muzeum postanowiłem poprosić jedną ze zwiedzających o fragment włosa do badań.