Recenzja

W obecnie niezwyklej powiesci p.t. Kręte drogi – mozna znalezc wiele prawd historycznych, a równiez sledzic losy Michala, chlopca znalezionego w stepie, ktorego wychowal szlachcic polski, a ktory poprzez gorliwosc w sluzbie dla Rzeczpospolitej, zdobywal zaszczyty i uznanie u wielu wielmozow, a szczegolnie u krola Jana Kazimierza. W ksiazce przeplataja sie losy Rzeczpospolitej z miloscia i walecznoscia, bo niewatpliwie, byl to przelomowy okres polskiej historii, gdzie takie sploty czesto sie zdarzaly. Książka Henryka Longina Rogowskiego to nie tylko powieść, którą „swietnie sie czyta”. To przede wszystkim bardzo dobra i ciekawa relacja o tamtych czasach, czasach szczegolnych, o przywarach Polakow i wasniach, wreszcie o milosci bohatera powiesci do Anny, dziewczyny pochodzacej z rodu szlacheckiego. Lekkosc piora autora w opisywaniu zdarzen zadziwia, niezwykle obrazowo opisuje bitwy, jak rowniez mozna zachwycic sie opisami pieknej ziemi polskiej, najezdzanej i grabionej w tamtych czasach.  Bardzo zywe i barwne opisy w ksiazce, oraz ciekawe watki, chocby milosne, stanowia o jej wartosci. Polecam Państwu ta ksiazke, a wydawcow zachecam do pochylenia się nad nia, bo jest to powiesc pisana z wielkim rozmachem i talentem, a jednocześnie z olbrzymia swiadomoscia przekazania wartosci, szczegolnie mlodym czytelnikom. . Dla milosnikow Sienkiewicza „Krete drogi” moga byc delicja. Mozna Rogowskiemu tez zarzucic, ze jest epigonem. Zarzut jednak dosc dwuznaczny, gdyby mnie ktos zarzucil, ze jestem epigonem Boleslawa Prusa, przyjalbym to za komplement. A komplement nalezy sie Rogowskiemu. Moze wiecej niz komplement! Leszek Szymanski, Doktor Nauk Historycznych, USA