nie pamiętam kiedy ostatni raz paliłem marlboro

i byłem z dziwką

jedyna podnieta to półka z lekami

na życie

pojechałbym do Amsterdamu

pomiędzy czerwone latarnie a coffee shop

ale na razie drę pazurami płótno

pod blejtram codzienności

może kiedyś

dobrze że nie ma już staruszków

gdzieś błądzą trzymając się za ręce

i mają w nosie

jak trawię uciekające dni

do bólu żołądka tego gościa w lustrze

nawet sen nie koi

rozpada się

drży

i budzę się z wielkim kacem na dziś