Tekst 36 z 42 ze zbioru: autobiografia
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2024-07-24 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 205 |
o żołnierzu co pisze wiersze
o żołnierzu co pisze nie zabija
w dłoni rozkwitła róża
broń zardzewiała pogubił naboje
o żołnierzu co
walczył piórem słowem
zmienił się człowiek
zaświeciło słońce
a noc nabrała barw
pośród blasku gwiazd
księżyc też tam był
żołnierzu na kamieniu
oczyma myślisz
gdy kałach twój pożera rdza
z konserwy jadłeś pasztet
rozkazy padły razem z metalu
pustą puszką w krzaki
poszedłem spać by wyśnić pokój
a w nim pogrzebią z całą pewnością
nadzieję na lepsze jutro
pisałeś wcześniej o puszce
sercu w konserwie
Borem, lasem,
Borem, lasem,
Przymierając
Z głodu czasem,
Z głodu czasem...
Mundur na nim
Oblatuje,
Oblatuje,
Wiatr dziurami
Przelatuje,
Przelatuje...
Staropolska anonimowa pieśń żołnierska
Czy coś w ogóle myślą?
oceny: bezbłędne / znakomite
pustą puszką w krzaki
poszedłem spać by wyśnić pokój
itd., itd.
(patrz kwintesencja odwiecznej żołnierskiej służby w poincie)
oceny: bezbłędne / znakomite