Tekst 2 z 33 ze zbioru: Wczesne
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2012-11-17 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 5965 |
Zabielone traw pagórki, złocieniami oprószone
Zaniemożesz, a twe wargi staną się różem czerwone
Wzleć do góry, a dostrzeżesz pąki bazi w tej zieleni
Kiedy raczysz się pochylić biel płatkami zrazi swemi
Zerknij tutaj! – Co Pan robi?
Co ja zrobię? Chcę pokazać ci przepiórki.
Patrzaj, jedna tam umyka! Zostawiając brązu piórko.
Urwij kwiecie sercem złote, wylicz „kocha” czy „nie kocha”
Piórkiem przybierz proste włosy, a gdy „tak” wyliczysz luba
Zamknij oczy i bezwładnie niech twe ciało nasączone,
tchem odarte wnet upadnie w traw pagórki zagęszczone.
oceny: bezbłędne / znakomite
Dziw nad dziwy, że tak mało we współczesnej poezji tych tak jasnych, prostych, jak "kocham*, stron
oceny: bezbłędne / znakomite