Kiedy biegnę, nie czuję,

Gubię myśli i je tratuję.

Nie są ważne dla biegnącego na oślep.

Kiedy się zatrzymuję, czekam,

Mogę myśleć, zwlekam.

Wiem, co jest ważne dla biegnącego na oślep.

Przebyłam już sporą odległość i ciągle biegnę.

A przecież im dłużej biegnę,

Tym szybciej odejdę.

Zatrzymać mnie nie może ani głos,

Ani karcące spojrzenie czy obojętność.

To nie powstrzyma biegu.

Zatrzymać mnie może tęsknota

zapatrzona w inny świat i nadzieja,

że będę jeszcze sobą.