Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
Na czterdzieste szóste urodziny albo oaza spokojnego niepokoju Tekst 4 z 9 ze zbioru: Kolejne urodziny
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2013-04-10 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 2659 |
Na czterdzieste szóste urodziny albo oaza spokojnego niepokoju
Jakoś to będzie
tak dziwnie;
jeszcze nie tak, jeszcze nie
nie
potem cztery ściany i rozmowy
obcych głosów.
Jakoś tak, a przecież nie
( powinno być a jest ) porozmawiamy jeszcze później
uzbiera się na nową obrączkę
i kilka szmat niewypowiadalnych rozmiarów
w takich ścianach.
Jakoś to będzie, tak niekoniecznie
niespokojnie
bo spokój nadchodzi
z niepostrzegalnej oazy.
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
"Niewypowiadalne" to chyba neologizm? Ciekawy wers z tymi szmatami, na które się uzbiera, tak jak i na nową obrączkę. Mimo że tak dużo na "nie", piękne zakończenie.
oceny: bezbłędne / znakomite
46. urodziny, a tu cztery ściany i za nimi rozmowa obcych głosów
i kolejna na stare lata perspektywa ciułania na nową obrączkę i kolejne szmaty dla kolejnej żony
;(
Czym jest nasz stan posiadania rozpisany na 5 następujących po sobie dekad? I ile ci obrączek potrzeba, żeby twoje następne urodziny były weselsze?
(patrz infantylna, po trzykroć zaklinana mantra)
Nic nie będzie "jakoś"! Nie będzie dlatego, że żeby w ogóle mogło być jakieś "jakoś", musisz przejść ze stanu biernego w stan czynny, aktywny, twórczy!
46 lat rojenia o oazie spokoju jest fatamorganą