Przejdź do komentarzyRuda zagadka
Tekst 7 z 15 ze zbioru: Moje bajeczki dla małych dzieci
Autor
Gatunekbajka
Formawiersz / poemat
Data dodania2013-10-16
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2698

Ruda zagadka




Kiedy nagle ją zobaczę

kto tak lekko po pniach skacze?

Kto na drzewie w dziupli mieszka ?

Kto wciąż marzy o orzeszkach?


Kto ma uszka wciąż stojące?

Kto dwa ząbki wystające?

Kto ogonek ma, jak płomyk

i języczek ma czerwony?


Kto ma pyszczek, wąsy długie?

Kto futerko nosi rude?

Kto kasztanki w trawie toczy

i ma śliczne, czarne oczy?


Kto jedzenie w łapkach trzyma

i kto śpi, kiedy jest zima?

Czy już wiesz? To leśna „sprytka”,

wiewióreczka – ruda kitka!


  Spis treści zbioru
Komentarze (5)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Medicusku, dziękuję! Pisanie wierszy dla dzieci - straszliwa orka małym, tępym pługiem po dużych skibach ! Choć czasami się udaje ! Pozdrawiam... PP
avatar
Prześliczny wierszyk dla dzieci! Już widzę tę dziecinną buzię, kiedy słucha i przy tym myśli, co to może być za zwierzątko. Rewelacja!
avatar
Coś mi się nielogicznie napisało. Buzia nie może słuchać, tylko dziecko. Wybaczcie.
Poza tym - Piotrze, jak fajnie, że potrafisz napisać coś tak ciepłego i wesołego. Większość twojej wspaniałej poezji jednak przygnębia.
avatar
Wierszyk rzeczywiście śliczny. Ale nie wiem, Piotrze, czy jesteś świadomy, że wprowadzasz dzieci w błąd. Wiewiórka nie zapada w sen zimowy, a Ty to sugerujesz w swoim wierszu. Gdybyś częściej we Wrocławiu chadzał zimą do Parku Grabiszyńskiego, Południowego, Szczytnickiego lub na Skowronią Górę, na pewno byś to zauważył.
W trzecim wersie zbędna jest spacja przed znakiem zapytania, w siódmym zbędny przecinek (porównanie). Nie widzę też powodu, by słowo sprytka brać w cudzysłów.
avatar
Bardzo ładna, wdzięczna bajka z zagadką dla dzieci.

Pozdrawiam
© 2010-2016 by Creative Media
×