Biedny, biedny koński kosmita :(
Ale mógł najpierw ludzi zapytać.
Czy to siano, takie wspaniałe,
nie jest czasem modyfikowane.

:)

Ps.
Mam nadzieję, że nasz dobry znajomy, Kosmita,
nie obrazi się, jak przeczyta? ;-)

A to feler, westchnął seler.
Świetny limeryk.

W Kosmosie są kosmosie,
kosmity różne też.
Kosmicznokońskiemu,
czy chcemy czy nie chcemy,
nie przysłużył się
pobyt na Ziemi ;)

PS. Natomiast dobry
znajomy Kosmita,
to nie koń, bo ma macki,
a nie kopyta ;)

PS.2. Piórko, Lilly, dziękuję za komentarze. Limeryk dość abstrakcyjny, ale nie wiadomo, czy w dalekiej przyszłości nie stanie się przestrogą z przeszłości ;)

Limeryk super.

Podoba mi się koński kosmita.Szkoda ,że nie znalazł kosmitki na ziemi. Pozdrawiam.

Dziękuję wszystkim za komentarze.
Nawet nie spodziewałem się, że limeryk dość abstrakcyjny, napisany w chwili, kiedy "mnie naszło", spotka się z tak dobrym odbiorem :)

Już wiem, Medicus :)
"Misja spełniona, mogę odejść". Zwłaszcza, że rozchmurzenie przyniósł limeryk, za którymi nie przepadasz ;)

I szczęśliwie zasnął?

Anettulo, zasnął. Czy szczęśliwie?
To mój limeryk sprzed kilku lat i... nagle stał się aktualny, a nie absurdalny.

Boska przestroga! Pożeranie, nic tylko rżenie i tarzanie się czymże-ż innym jak nie wyciągnięciem wszystkich kopyt ZAWSZE się kończy??

Emilio, interpretacji może być wiele. Ty podałaś jedną z możliwych :)

Koński Kosmita - to skrzydła, kopyta i Pegaza kita ;)

Moe csałkie, Emilio.Pegaz to jednak stricte ziemski wytwór; siano by mu nie zaszkodziło ;) Natomiast kosmiczny koń to co innego - nienawykły do ziemskiego... żarcia.

PS. Poprawka początku poprzedniego mego komentarza: "Nie całkiem, Emilio".