Zamknąć wiatr lub w dłoniach zatrzymać wodę... :) Taki proces udaje się jedynie Twórcom. A i to nie wszystkim :) Pomedytujmy przeto ponownie nad wierszem :)

To, co różni człowieka od małpy, to definiowanie /nazywanie/ wszystkiego, co się tylko nawinie: r ó ż n y c h przedmiotów, różnych istot żywych, różnych procesów, różnych zjawisk, różnych ludzi. To jest matka, a to jej córka. Rozumiem, że jedna NIE JEST - i nigdy nie będzie! - drugą.

odsączę z płatków jabłoni i łez
ze stu słów j e d n ą pieśń

(patrz tekst i tytuł)

Wiatr wiatrowi nierówny: to pasat, to halny, to nadmorska bryza, to samum, to sirocco, to wichura, huragan - a to zefirek.

Czym się trudni Poeta? Rozróżnianiem tego, czego nie rozróżniają inni

Czym są zmarszczki, bruzdy, pęknięcia /tutaj na dłoni, w skale, na skroni/?

Oznaką upływającego Czasu? PO CO malujesz obrazy, piszesz wiersze, robisz zdjęcia? Żeby odosobnić, odsączyć, "odcedzić" i nazwać, złapać w garść umykający moment i n n y niż wszystkie pozostałe w rzece Panta Rhei?

Ludzki słownik obejmuje kilkaset tysięcy słów-nazw. Każda twoja wypowiedź jest wyborem, z czego ją /tę wypowiedź/ sformować, utkać i/albo sklecić, bo k a ż d ą myśl, ideę, każde wyobrażenie można wyrazić

i-n-a-c-z-e-j

J a k pochwycić wiatr? W żagle. We włosy. W motolotnię. W dłonie. W śmigi młyna. W poły sukienki. W powłoki balona. W filmowe kadry. W elektrowiatrownie. Itd., itd., itd.

Jeżeli /jako poeta/ nie masz żadnych narzędzi ni warsztatu, to c z y m będziesz łapał, oddzielał i odsączał??

Im szerszy i pojemniejszy twój horyzont pojęciowy /c z y n n y słownik/, tym szanse lepszego połowu większe