Armia  

W jedenasta rocznicę pożegnania z mundurem żołnierza zawodowego  

Wiele lat byłem prawdziwym dowódcą,  

lecz nadal wolę pocieszać przegranych  

niż gratulować zwycięzcom.  

Połykam ślinę na linii frontu  

nie tylko za dobrą sprawę,  

wierzę, że Bóg jest z nami  

i z nimi.  

(To nigdy nie podobało się moim przełożonym).  

Kiedy zakładam zbroję przeciw racjom zwycięzców  

wywnętrzam się niczym zwyciężony.  

Mam to, co chciałem,  

więc ukrywam się w zaułkach z wieloma przenośniami,  

które tłumaczą niedoskonałość  

pokonanych.  

Nade mną bezsilna, korodująca zbroja  

ze śladową ilością niepotrzebnych resztek  

mojej armii.  

Armii z ołowianych żołnierzyków.