Andrzejowi Cichoniowi –

po prostu koledze (po piórze)

a tu nie wolno

(a nie tylko nie wypada)

być trzciną na wietrze.

ale czasami to

trzeba powiać szalenie,

tak, że nawet nie wiadomo,

w którą stronę.

ale i tak powiać, poburzyć

nie za bardzo, nie za dużo,

żeby rozwalając to,

co złe (w dobrym),

nie rozwalić przypadkiem

(jeśli  w szaleństwie

jest przypadek) wszystkiego

(co dobre i co złe)

2016-07-12

PS

jakby Ci to powiedzieć (czy jesteś dumny czy nie, że wiersz jest Tobie dedykowany), jesteś po prostu wyjątkiem (co nie znaczy, że nie jesteś wyjątkowym człowiekiem), ale musisz wiedzieć, że mężczyznom, jeśli już dedykuję wiersz, to są to pośmiertne dedykacje, a wiersz jest głównie oddaniem czci/godności umarłym. ale powiedzmy/przyjmijmy, że tym wierszem zapoczątkowałem nową tradycję, nie czekania na śmierć, tylko dedykowania/poświęcania wierszy godnym tego ludziom (właśnie znamienne i ciekawe dla mnie, że jak najbardziej za życia i dla życia)

PS II

aż chce się powiedzieć godnym ludziom - niegodny wiersz