zabierasz mi

sprzed oczu siebie

uśmiech w podkówkę

szczerozłoty

niebieskie w oczach

wpada w szare

i nie wiem sam

jak mówić o tym

zamykam oczy

żeby wspomnień

przywołać w myślach

jak najwięcej

tam gdzie przez kilka

czułych godzin

brałem cię nagą

w swoje ręce

i zakręciłem

jak ruletką

wpatrzony w ciebie

hipnotycznie

czasu nie było

się nacieszyć

tak się zakochał

w tobie wrzesień

nie mogłem w ciebie

się napatrzyć

pomiędzy jawą

a zmyśleniem

bo byłaś słodka

jak marcepan

i piękna w sobie

jak marzenie