Tekst 10 z 31 ze zbioru: Moje takie tam...
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2018-01-23 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1470 |
Starość przyjdzie wtedy,
gdy zamiast perfum,
będę dostawać ciepłe skarpety.
Z szuflady zniknie szminka,
na stole nie znajdę róż,
tylko kupione w aptece leki.
Lód nie zadźwięczy
w szklaneczce whisky,
nie zaczerwieni się w lampce wino.
Gdy wtulę się w stary fotel
i będę zastanawiać,
czy warto iść z tobą do kina.
Starość przyjdzie wtedy,
gdy zacznę się zaprzyjażniać
z czekaniem na nieuniknione.
oceny: bardzo dobre / bardzo dobre
Kiedy lato bierze wiosnę w ramiona, nie myśli jeszcze o jesieni, ale kiedy pustoszeją sady, jesień bez pytania zagląda nam w okna. Czyż nie jest piękna, kolorowa, a przy tym refleksyjna, jakby szukała śladów lata pomiędzy jeszcze nieprzebarwionymi liśmi, a trawą usłaną nieuchronnym umieraniem? Czy zima, kiedy skrzy się po polach i rzeźbi nagie drzewa, szroni okna i gałązki stroi w geometryczne cuda, czyż nie jest piękna? Podobnie jest z ludźmi. Piękno można odszukać w każdej porze swojego życia, pod warunkiem, że wcześniej się o tym pomyślało... że jest ktoś, kto kocha i być kochanym umie, kiedy tysiące wspomnień tworzy warkocze życia, które przeplatamy między malinową herbatką przed kominkiem i ciepłym kocykiem, a pomarszczone dłonie szukają innych takich samych, na których życie rzeźbiło świat tych dwojga i potrafią spojrzeniem ze sobą rozmawawiać. A nawet gdy przyjdzie nam samotnie pod kocykiem wygrzewać myśli i wspomnienia, to też nam uśmiech wymaluje usta, a każda zmarszczka mądrością przemówi do lustra. Starajmy się wtedy być blisko ludzi, umieć ich słuchać i mówić do nich, żeby też słuchali. Organizować sobie życie w uniwersytetach trzeciego wieku i jak najmniej być samemu. Dzielić się swoją mądrością i uczyć się jej od innych. Czyż to nie jest piękna jesień i zima naszego życia, które tylko raz nam dane we wszechświecie? Jeżeli sami się to nie zatroszczymy, to wtedy samotność nas ogarnie i życie powoli straci sens, a przecież każdy dzień można przeżywać, jakby nie miało być jutra.
O tym czy jesteśmy starzy, nie będzie decydować liczba lat tylko to, czy będzie nam się chciało.Można mieć -dzieści lat a w duszy być starcem.To my decydujemy, czy przyszła już starość.
Przemijanie jest nierozłącznym elementem życia ale
o tym czy chcemy przeminąć, zanim skończy się "bal",
decydujemy sami.
oceny: bardzo dobre / bardzo dobre
wiersz nastrojowy,bardzo prawdziwy,róż to jednak także kwiat,życie odchodzi i przychodzi jak narodziny i śmierć -30 i 3.