Auroro, pewnie, że usiłuję cos przekazać, po co pisałabym w innym wypadku? Bardziej mnie frapuje sposób przekazywania, bo tematów multum - otaczają zewsząd, spotykam je na każdym kroku :)
Z drugiej strony usiłuje przekazywać tak, by każdy wedle swojej percepcji, wrażliwości, bagażu doś. itd... mógł odebrać - na własną modłę.
Pozdrawiam :)

Fajne z tą interpretacją kolorów. Jeśli mogę spytać, to fotografia jest inspiracją, czy też jest wtórna, rodzajem partykuły?

Fotografia była inspiracją, Legionie :)

...iść ciągle iść w stronę słońca...

Tak, Mikeszu. :)
Dziękuję.

w szrankach z latarnią
słońce nie znajdzie konkurencji

(vide pierwsze wersy)

ale tylko do zmierzchu. Potem to pod latarnią widać najlepiej i ten nieśmiały róż na policzkach, i żółcień tipsów, i purpurę ust, i ten lazur spojrzenia

Trawestując końcową pointę, powiemy:

żarówka przepali się zgaśnie
dziewczę spod latarni nigdy

Emilio, skąd główne skojarzenie z dziewczyną spod latarni? Zadziwiasz tak płytką interpretacją, odjechaną i od zdjęcia, i od tekstu. Aż czytać hadko. Udzieliły się ostatnie "subtelne" limeryki publixowe?

Przepraszam :( Tak jakoś pomyślało mi się ni przypiął, ni przyłatał. Może to tytuł sprawił?

Kolorowa/anka

Słońce w szrankach
Se poczeka do poranka
Pod latarnią gołą
Stoi chuda Anka
Marzną jej kolanka

Asocjacje nie zawsze prowadzą nas ku oświeceniu. Dużo częściej - na manowce.

Jeszcze raz przepraszam ;(

Przepraszasz i wklejasz rymowankę równie od czapy, jak cały tok rozumowania.
Celowe, czy ...?
Nie jestem urażona, to Twoje skojarzenia, a nie moje.

Jako autorzy nie mamy ż a d n e g o wpływu na odbiór i dalsze losy naszych tekstów. Rynek czytelniczy to nie chińskie wojsko, a nieprzewidywalny żywioł.

Liczyłam na Twoje, Kochanie, poczucie humoru - i na Twoją wielkoduszność.

Jeszcze raz przepraszam :(

A "Kolorowanka" znakomita bez dwóch zdań

No tak. Nie mamy wpływu na interpretacje. To czytelnik wkłada w tekst, co ma w sobie. I nic więcej.