Woalka Trójcy Przenajświętszej

O widzę, że hufce moje przybywają na Publixo. Zatem Ave Satanas! Zajrzę jeszcze później, jak się zagotuje w kotle i podłożę coś kalorycznego.

Nie lubię takiego pisania :

Napiszę skąd się bierze klerofobia. Otóż to nie jest kwestia strachu przed księżmi. Księża, nawet ci, którzy zieją antysemityzmem, potrafią iść do bunkra na śmierć głodową za drugiego człowieka. Jestem przekonany, że za Żyda też by potrafili. Księża nigdy nie torturowali, ani nie mordowali. Taka jest prawda. Ksiądz, co najwyżej może trzasnąć bachora w pysk, ale przecież na to wielu ludzi ma ochotę. No. Nie chodzi o księży. Klerofobia to strach przed owcami. Taka jest prawda. Ja się nie boję księży. Boje się, kiedy Kościół staje w rozkroku między ewangelią, a owcami.

Wymyślona w IV w.n.e spowiedź indywidualną, prawdopodobnie żeby mieć wgląd czym ,,oddychają ``. biedne owieczki.

Przywracasz mi wiarę w czytających poezję, Ajwona.
Ten wiersz jest przecież tak prosty w przekazie, jak to ukazałaś.
Nic w nim z anty-klerykalizmu i jakiegokolwiek stanowiska społeczno - politycznego.
To tylko spowiedź przed kimkolwiek (może przed sobą) człowieka ze skomplikowanym życiorysem.
Dzięki.

Sorry.
Pomyliłem leki :)))

To w konfesjonale scenka, tzw. gadka do lustra. Kursywą wyróżnione kwestie mówione - to głos skostniałego w swej koturnowej roli, zawsze WSZECHWIEDZĄCEGO & LEPSZEGO od nas - wszystkich pogubionych owieczek - klechy ("Klecho, masz rację, a jakże: jadłem chleb spleśniały...").

Cykuta - trucizna, którą otruto m.in. Sokratesa. W wierszu to rodzaj skrótu myślowego, klucza dostępu, który odsłania twarz tego drugiego w lustrze "ja"; spowiadającym się nie jest anonimowy Kowalski - a Poeta-myśliciel.

Końcowe kursywą "Nie możesz. Amen. Amen. Amen." wykracza poza kompetencje Boga

To wiersz o małego człowieczka (tytuł zbioru) pokorze i bezradności. Za woalką Trójcy Przenajświętszej (patrz tytuł) kryje się martwota i brak jakiegokolwiek rezonansu. Scenka - egzemplifikacja starej dziadowskiej częstochowskiej śpiewki "Gadał raz dziad do obrazu łoj!, a obraz do niego ni razu łoj!"

Najstraszniejsze, co może być - pustka otchłani. Jej się bójmy

czasami drzemią w nas dwie osobowości (nie mylić ze schizofrenią i Napoleonem). Coś sobie tłumaczysz, a ta druga osoba przekręca, kombinuje, bo nie chce słyszeć prawdy.
Jakby się dwa światy zderzały i najgorsze jest to, że każdy jest prawdziwy i każdy ma swoją rację.
Fenks.

Forma i treść,podoba mi się,zwłaszcza kiedy kochasz to,co niezgłębione,wynikające z samej świadomości-marmur i figurki.Jabłoń to jednak drzewo,a jak wiadomo Jezus był cieślą.Jabłko Adama wśród kleru?no to jest coś,taka przenośnia.Brakuje mi w tym zagmatwanym życiu Ewy.

O rety. To Ty, Puszczyk? Widziałam tyn wjersz w innem mjejscu i nie wijedzialam że to Ty...

Autor	puszczyk
Gatunek	poezja
Forma	wiersz / poemat
Data dodania	2018-04-30
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń	1930