Kochany Noe,

Jesteś mi żelaznym sterem na nocnym oceanie,

Mosiężnym kompasem wiodącym ku bramom Boga Ojca,

Wybawieniem i opoką

̶ atlasem

Nowego Świata,

Ziarnem nienarodzonego słońca…

Włókna Twego wczoraj to nasza jutra przędza.

[…]

Śpisz?...

Nie wiem, dlaczego łza mi spadła z serca

Na Twoje dłonie,

W których przed chwilą odmawiałeś

Spotkanie z Matką Boską.

Marzę, byś tę łzę ucałował ze szczególną troską

I zaopiekował się ̶ moimi modlitwami:

Moim „Jestem”, moim „Kocham” i moim „Na zawsze”.

Teraz, gdy od serca na Ciebie patrzę,

Jesteś mi latarnią morską, chwilę później ̶ kapitanem

W nowej księdze, w której płynie ̶

Arka mego życia.

Wchodzę na Twój pokład ̶ śpiący Noe.

̶ Czuję powiew Twojej mlecznej skóry i dotyk mokrej nocy ̶

Dlaczego milczysz, kochany Noe?

Rozmawiają tylko nasze ciepłe ręce.

***

Milczę, bo tylko w ciszy usłyszysz moje serce:

Nie wiedziałbym, jak Ci wyznać słowem,

Że opiekuję się Tobą…

Twoim „Jestem”

Twoim „Kocham”

I naszym „Na zawsze”.