nie uwierzyłbyś wieszczu

że już wszystko się spełnia

i obywa się bez wieszania

zresztą drzew by nie starczyło

tyle tu owoców zepsutych

ukrywanych przerabianych

kłopotliwe jest rozpoznawanie

są jak ulęgałki

w tym jednym miałeś rację

że przyjdzie taki czas

i opanujemy schody

nareszcie ci ze szczytu schodzą nisko

następcy siadają obok nas

ale czy mówią nam prawdę ci nowi

funkcyjni ze zgolonymi pejsami

wszystko przewidziałeś

ale nie takiej ilości opętanych

którzy za wszelką cenę chcą powrotu

na szczyt

ledwie odchuchaliśmy rodzinę

zakodowali ulicę

chwilowo ich wodzowie zaplątali się

w sieci własnych intryg

zapewniam cię poeto

że my z głowami do łopaty

pilnujemy schodów jak ostatnich marzeń

bo stare kejkuty nie odpuszczają