Tekst 146 z 213 ze zbioru: międzyczas
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2018-07-12 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1662 |
rozproszone po wierszach pożegnania
najczęściej kończą w metaforach
gdzie myśl umiera słowem
bez szansy zmartwychwstania
lecz kiedy zechcesz odejść
zakwitnę melancholią
jak srebrny nieśmiertelnik
poprzetykany tobą
rozśpiewam cię po łąkach
spłakanych ranną rosą
i wtedy możesz odejść
w nieodwracalny sposób
https://youtu.be/EOQPO3TiG7k
oceny: bezbłędne / znakomite
rozsławię po ugorach
zapomnisz wszystko szybko
odrzucisz nasze wczoraj
pozwolę ja ci na to
nie spojrzysz już za siebie
zobaczysz jak to łatwo
Coś mnie wkręciło...
Help!
Po uzyskaniu tych faktorów będę mógł Pani w miarę moich skromnych możliwości udzielić pomocy, ale oświadczam, ża pomoc polegająca na wtłaczaniu powietrza usta-usta jest całkowicie wykluczona.
Ja - póki co - żadnej pomocy nie potrzebuję. Jestem sterem, żaglem i okrętem,
ale
dzięki za wyrazy troski