Tekst 21 z 21 ze zbioru: Mroczne uroczysko
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2019-11-03 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 984 |
kości rzucone
gra rozpoczęta
zawisł przejrzysty mrok
a wraz z nim
bezchmurne niebo demonów
symfonia zniszczenia rozbrzmiewa
powiewa sztandar destrukcji i chaosu
widnokrąg płonie
bezkresem ukrzyżowanych aniołów
a my
świeże ciała nieistotnego bólu
po środku bitewnej wrzawy
świat rozpalony wojną
iskrzy w konwulsjach
okryty mglistym brzaskiem
obnażamy dusze
wtuleni w ramiona śmierci
tak bardzo osamotnieni
oceny: bezbłędne / znakomite
widnokrąg płonie bezkresem
ukrzyżowanych aniołów
a my
świeże ciała nieistotnego bólu
pośród bitewnej wrzawy
(vide stosowny zapis)
W k a ż d e j wojnie nie ma żadnej świętości, bo chodzi wyłącznie o jedno:
o unicestwienie