szumią gwiazdy światełkami

czarna przestrzeń pędzi statek

to nie gałgan chce być z nami

to kosmita swiatłolatek

*

przy urwisku jest ławeczka

na ławeczce dziewczę siedzi

zapłakana jej chusteczka

ukochany czy odwiedzi?

nagle w górze coś walnęło

między drzewa poleciało

dziewczę biedne podskoczyło

sukieneczkę aż podwiało

patrzy ona w ciemne knieje

tam się dziwnie jakoś mieni

nagle pada i truchleje

toż to paskud nie z tej ziemi

mlaskające słyszy słowa

przez okienko cię ujrzałem

urodziłem się od nowa

gdy się w tobie zakochałem

dziewczę trochę ochłonęło

patrzy rześko i przytomnie

ciebie całkiem już pogięło

galaretką gadasz do mnie

gdzie masz ręce oraz oczy

mowa do mnie skąd się błąka

nóżka twoja niech podskoczy

lub innego pokaż członka

tyś ziemianką jest jedyną

co to leży w mym serduszku

lata świetlne szybko miną

zalecimy w tym garnuszku

na rodzinnej mej planecie

w galarecie mego ciała

zapomnimy o wszechświecie

ty zanurzysz się wnet cała

zacznę tobie czule mlaskać

aż odczuwać będę ciarki

a ty wołać będziesz jeszcze

wpłyń we wszystkie zakamarki

dziewczę patrzy się rumieni

jakież słodkie lepkie słowa

moje życie się odmieni

mam ja chętkę znów od nowa

*

obudziła się zgłodniała

tu na ziemi w swym łóżeczku

i do kuchni poczłapała

by wyjadać galaretkę

tak z garnuszka po troszeczku