Przejdź do komentarzyJa płaczę
Tekst 213 z 251 ze zbioru: Znak czasu
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2020-12-08
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1160

Ja płaczę stojąc w deszczu

I we łzach cały moknę

Słuchając ludzkiej mowy

Patrząc ludziom w okno


Ja widzę bank kredyty

I ludzi co w to wsiąkną

Oddając całe życie

Wszystko  co zarobią


Ja płaczę bo pamiętam

Tych  co zginęli

Oddali własne życie

A ludzie zapomnieli


Ja widzę pięknych ludzi

Co kiedyś wyjechali

I ich okruszek szczęścia

Za euro lub dolary


Ja płaczę i przeklinam

Tym co wszystko jedno

By zyskać coś dla siebie

Okłamią i uśmiechną


Na tych co odwrócili

I zgnietli swoją przeszłość

Uznając obcą rację

A spokój czczą jak świętość


Ja płaczę słysząc pieśni

Bardów od walki i nadziei

I widząc ludzi słabych

Jak padli bo ugięli


Ja widzę obraz dawny

Ideę światło życie

Oazy dobrych ludzi

I jak o tym szybko


Zapomnieli









  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Czy nam to się podoba, czy nie, świat zmierza nie w przeszłość (to se ne vra ti!) - a w przyszłość.

Nad rozlanym mlekiem płakać może tylko dziecko. Waleczny mąż łzy swe niemęskie obetrze i napisze coś optymistycznego, bo wnuki patrzą
avatar
To przeszłość buduje przyszłość dlatego to piszę
avatar
Najłatwiej sprzedać się bez honoru:)
© 2010-2016 by Creative Media
×