Zapada święta noc.

Na ciemnym niebie wzeszedł już księżyc,

I pisze swoje magiczne szyfry

Czystym złotogłowiem

Nasz Pan po niebiesnych, po aksamitach -

To swoje pismo tajemne,

Którego ni mędrcom,

Ni głupcom nigdy nie odczytać,

Choćby wszystkie rozumy zjedli.

Gwarna jest droga z Kamieńska -

Jak stugłosy wodospad, jak sine morze -

Raz cichnąca, raz wezbrana ludzkiej mowy falą.

*A my żem dali 50 kopiejek pisarzowi:

Podanie wysłali my na ręce samego naczalstwa w guberni...*

- Ej! Wysiadka! Z wozu! Worek zgubilim po drodze!

*A ty dokąd, Olionuszko?

Czekaj, dam ci pierniczka.

Jak pchła żeś skoczna;

Podjadłaś, oblizałaś się - i hop! w drugą stronę,

Ale żeby się popieścić, to nic?!*

- Dobre te niedawne carskie ukazy,

Ale nie przy nas pisane...*)

- Z drogi, hołoto! Z drogi! -

To z jarmarku na trojkach z dzwoneczkami

Pognali w rozgwieżdżoną noc

Poborcy akcyzy na sól,

Na zapałki, tabak i na napoje wyskokowe.

1865

...........................................................

*) Carskie ukazy nie przy nas pisane - zgodnie z *Zarządzeniami* z dn. 19 stycznia 1861 r. przez kolejne dwa lata na terytorium carskiej Rosji wprowadzano uwłaszczenie chłopów wraz z konkretnymi nadaniami i wykazem chłopskich powinności i obowiązków. Nadania te - i stosowne papiery -  przygotowywali wyłącznie sami właściciele ziemscy bez żadnych konsultacji z gminem. Okradzeni w ten sposób chłopi masowo odmawiali swojej zgody i podpisów; był to czas słynnych buntów i powstań chłopskich, u nas na ziemiach polskich sprzężonych także z walką o naszą wolność narodową