K a ż d a ocena jakichkolwiek minionych czy współczesnych zdarzeń znajdzie swoich zagorzałych zwolenników. Żeby było jeszcze trudniej, wsłuchujemy się jedynie w te głosy, które współgrają z tym jedynie słusznym, bo naszym. Nie znamy /i nie chcemy znać/ niemieckiego punktu widzenia, ni wiedzieć, co sądzi o tym kulturalna Europa - i świat.

Serce podpowiada, że był to dla Warszawiaków czas Apokalipsy - i po to właśnie, żeby święta ta ziemia nie stała się jednym nieskończonym po horyzonty cmentarzyskiem, Warszawa jak Feniks odrodziła się ze swoich zgliszcz i ruin.

Nasza śmierć nie może prowadzić donikąd - ona musi nas odradzać

Pani Emilio - dziękuję za komentarz.Źle wpisałem tytuł - powinienem wpisać "czterdziesty czwarty" ale teraz jest już za późno.Pozdrawiam.:)

Tu nawet pasuje ,,czterdzieści i cztery,, Mickiewicza
Tamte decyzje o powstaniu nie były ani mądre ani nawet rokowały nadzieję- to były akty samobójcze obliczone na korzyść zachodu.
Byliśmy mięsem.
Pełna zgoda z autorem .