Stacja Ruhpolding - spacerowicze odpocząć. Czas na piwko :) Jesień w Alpach.

Od ponad trzydziestu lat nadal mnie (i moje pióro) fascynuje i urzeka.

OCZAMI WEGANINA

wokoło Boskość żywię oczy

słońce przygrzewa wiatr się leni

pająk wędruje w tenisówkach

pewnie tubylec wśród kamieni

zapracowane towarzystwo

w rudawych płaszczach jak to młodzież

dźwigają wspólnie rzeczywistość

dla mnie perfekcja rudy w modzie

wdzięczą się trawy od miesięcy

mlaszczą jęzory pyski w ziołach

grzebię w plecaku coś do gęby

trzeba koniecznie gdy dokoła

wszystko się we wrześniowe cuda

zanurza z pasją tracę wątek

niezdarne pióro umysł prędki

wybacz poezjo po żołądek