Tekst 15 z 27 ze zbioru: Termoekumenalia
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2013-01-31 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 3803 |
Bezbolesny wiersz na odejście
Moje Stonehange,
wydeptany krąg w podłodze małego pokoju,
gdzie światło przenika w stopy ;
wiodę je tam,
donikąd .
Wyuczę je bezbolesności,
wychodzenia w niepamięć ;
poznają wszystkie moje pęknięcia,
spiłują wszechświat płuc,
choć boją się nawet głośniej odetchnąć -
wydech czai się w półmroku.
Stopy wycharczą odległość,
oczekiwanie na resztę ciała.
I we mnie ciaśniej
od perfekcyjnie zagranej twardości okręgu.
Kamień - zatrzymana w kręgu pamięć,
pamięć - wszystkie przegrane po drodze oddechy,
oddechy - szansa na wzajemność powracających tu ciał.
Kiedy się na chwilę zatrzymam
nie zapytam martwego niemowy
o właściwą drogę.
oceny: bezbłędne / znakomite
Zbędne trzy spacje; dwie przed średnikami, jedna przed kropką. Brakuje tez przecinka po "zatrzymam".
oceny: bezbłędne / znakomite
Stopy wycharczą odległość,
oczekiwanie na resztę ciała
/ten proch, co połączy się na powrót z ziemią i Kosmosem/
oceny: do przyjęcia / przeciętne