Kot i sowa

Pewna osoba żywiołowa

Nie chciała wiedzieć: 

co kot, co sowa?

Przecież wśród nocnej ciszy

oboje łowią myszy...

Kot obrażony na nią wielce

wypiął się również na widelce.

Kręcąc długimi wąsiskami

załatwił sprawę pazurami.

Później zaśmiał się szczerze,

bo z sowy leciało pierze.

Teraz zaś siedzi i nuci:

dobry kogucik, dobry kogucik,

dodając co jakiś czas:

sowa się myli tylko raz.