Historia dobrze podszeptuje. Świetnie. W oryginale przed "tak dokładnie" usuń przecinek. To nie jest wtrącenie.

I znowu stare "fotografie" się przydały. Świetny tekst.

Dzięki, Janko. Poprawiłem.

Marianie - jeszcze jak się przydały te "fotografie". Efekt możemy podziwiać przy każdej bytności w tych miejscach. :)

Następna bardzo dobra miniatura, Hardy :)
Doskonały pomysł. W poprzedniej od razu rozpoznałam królową Wiktorię, ale w tej miałam wątpliwości, czy chodzi o Canaletta :)

No tak, prace Canaletta przydały się bardziej, niż ktokolwiek mógłby się spodziewać w momencie ich powstania. ;)

Bellotto na pewno nie myślał o tym ;)

Nie no-to to samo jest waść mości Bernardo,tu obraz,tam obraz i jak się kielnia zarzuci to jeszcze ściana się znajdzie.

A chciałam dodać,że za chwilę zamierzam zjeść prawdziwy nie udawany obiad,chociaż jako mała dziewczynka udawałam,ze jem krlewskie dania,skad taki pomysł-pojacia nie mam.

Anettulo, ale dzisiaj poniedziałek, a nie czwartek...

A mnie się rano wydawałó,że jest niedziela,ale jak tylko się obudziłam,okazało się,że jest popołudnie poniedziałkowe.A jeśli Ci chodzi o obiady czwartkowe to pewnie masz na myśli czwartaki.

Spopielona w pył przez hitlera Warszawa - o której w świecie tuż po wojnie powszechnie mówiono, że i za sto lat się z ruin swoich nie podźwignie - dzięki malarstwu mistrzów i ocalonemu z pożogi archiwum urbanizacyjnych dokumentów już w 1955 r. zachwycała zagranicznych gości pięknem i majestatem swej "starówki". Spalony do fundamentów, ograbiony i zbombardowany Zamek Królewski ponownie oddano warszawiakom do użytku w 1984 r.

Czy tamtym Budowniczym wystawiono jakiś pomnik? Czy w narodzie czcimy wieczną pamięć tamtych głodnych walecznych ludzi??

Warszawę i wszystkie zrównane z ziemią polskie miasta tamtego czasu odbudowano

- bez żadnych reparacji wojennych,
- bez żadnych "unijnych" dotacji,
- bez wsparcia Wielkiego Brata

gołymi spracowanymi rękoma Polaków.

Cześć i chwała Przegranym! Gloria Victis!

Cóż mam dodać, Emilio? Wszystko napisałaś.