Tekst 82 z 252 ze zbioru: Tłumaczenia na nasze
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2018-05-06 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1765 |
XLIX
Proszę sobie to przedstawić:
Graczy krąg tak próżnych,
Miny lic przeróżnych,
Błyski w oku czy w binoklach;
Starszą damę nachyloną,
Nad ich wistem rozmodloną,
Dalej gniewną twarz ułana,
Bitek stos na jego koncie;
Światłem świec trzech obnażony
Czerep łysy i spocony;
Starcze usta z pianą śliny
Krzywi grymas; z talią kart
Ręce stare drżą, a serce kona -
Ot, i cały portret tej kartiny*)
W tle zaś żona na fotelu w kącie.
---------------------------------------------
*) kartina - po rosyjsku obraz; ...*ot, i cały portret tej kartiny...* tutaj to figura stylistyczna, tzw. gradacja rosnąca, stopniowanie w górę. Sztuka baroku często odwoływała się do takiej właśnie perspektywy portretu w obrazie
Otóż atmosfera jest inna. to chyba chodzi o to, jak to bywa w malarstwie, nie o to co się nabazgrze, tylko kto to robi. Jest jakaś iskra we ty osobie, co tu się przynagla z pisaniem. A co najmniej jakaś miłość do pisania. Ety pisanie jest.
Jakżem to przeczytał to od razu poczułem się lepiej.
oceny: bezbłędne / znakomite
Czy poszerza pisanie? Jako "stary człowiek i może", powiem na to tak:
- A i owszem, i to jak!
Trzy lata później Lermontow ginie od kuli w swoim drugim już z kolei pojedynku...
Buziaczki i hejka!