/iluzja unosi się w powietrzu, 

wchodzi w echo i pokrywa łąkę/ 

piszę tekst na czarnym papirusie 

- oderwij słowa, a ja przyszyję  

dratwą, wcielę w wiersze  

w stos wierszy, który pachnie ogniem,  

lub mrokiem. ukrzyżuj bestię  

woła nieistniejący tłum i stąpa  

po krwawej rosie – lękam się, 

a mimo to pieszczę zakazany owoc 

i całe to zło ciężkie od smutku  

jest literacką karmą  

- perlistym robalem  

udomowionym pod podłogą  

zrywam `rzeczywistość`- jest pełna 

bruku, bo tam wyklęci poeci wcielają się 

w bezwonne kadzidła 

nie wdychaj