ostatnio nikt mnie nie pyta jak się czuję - niepewnie

zapewniają że nic się nie stanie jak przed tamtym wrześniem

z niepokojem spoglądam w boskie  przepełnione błękitem niebo

różne nacje głoszą` Bóg jest z nami` gotując ludziom

los jesiennych liści

historia już wstała i dzieje się blisko

przy granicach zakładają gniazda `gołąbki pokoju`

nie da się już spisać wielu wątków umarłego milczenia

dziś mamy publiczny spektakl

w ciszy słychać jak kres prze do przodu

co będzie gdy wybuchnie większy granat

gigantyczny błysk i straszliwy huk nas zmiecie

nie ma prypadków są znaki

i jak tu nie śmierdzieć strachem