Autoreklama

Osiemdziesięciolatek już, prawie...

Tyle ma za sobą burz i swojej lekkomyślnej,

Naiwności, moźe beztroski, bo piękny świat,

Jakże wabił wielowątkową, niezwykłością,

Której lepiej, się nie opierać...

Ruszać trzeba było przed siebie, co rusz...

Chociaż coraz trudniej, nie wątpić w niebo...

A trzeba było wierzyć, w sprawach ostatecznych,

W to, co w sobie czułeś, źe wieczne

Masz od przodków...

Co z tego, żeś niezbyt sprawny kierowca,

Gdy jutro kaźą ci dosiąść bombowca...

Jakie cele masz bombardować,

Skoro jesteś  pacyfistą?

A nie masz gdzie się schować...

No i zamiast autoreklamy,

Kompletny, na każdej linii, blamarz,

A tam czekają, choć nieliczni, to wierni,

Bo cię znają, od tysięcy dni,

Na twój wiersz, ten jeden,

Czekają...