Przejdź do komentarzykrok w przestworza burzy prawa grawitacji
Tekst 115 z 114 ze zbioru: dziwowisko
Autor
Gatunekfilozofia
Formawiersz biały
Data dodania2019-11-26
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1116

poprzez ślady

zapomnianej przeze mnie

formy istnienia

poznaję ludzkie granice


w smudze światła

spływającego spod abażuru

mnożę w nieskończoność

przypuszczenia


powinienem się jakoś określić

wobec Stwórcy

zanim zatrzepocze

biel skrzydeł Anioła



  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Czym są przestworza

(vide nagłówki i tekst)

dla kogoś, kto jak płaz pełza po ziemi z prędkością 5 km/h i nigdy nie będzie ani motylem admirałem, ani orłem białym, ani nocnym nietoperzem,

ale za to posiada niebywałą inteligencję, wielką pojemność czującego serca i nieskończoną wyobraźnię, z pomocą której przekracza wszelkie swoje fizyczne ograniczenia

??

Im wyżej n.p.m., tym jesteś lżejszy.

Na orbicie grawitujesz i jak nieśmiertelny Ikar czujesz się jak sam Pan Bóg w niebie
avatar
powinienem się jakoś określić wobec /trójjedynego/ Stwórcy

(patrz całość)

którego przecież jestem obrazem i podobieństwem /w skali 1:1/

(patrz "Pismo Święte" Rdz 1;26-27)
© 2010-2016 by Creative Media
×