W największej sali wermachtowcy przeciagają  kable i ustawiają głośniki. Trwają jakieś przygotowania. Zdaje się chcą wykorzystać to pomieszczenie jako rodzaj auli, gdzie nas zagonią do kupy i będą wszystkich *oświecać*. Któryś z tych ich hitlerowskich fuhrerków, zwracając się do internowanych i jeńców wojennych, wygłosi do nas mowę... Mocno chyba na to za późno! Od kilku ładnych już tygodni amerykańskie samoloty każdego dnia latają nad Bawarią jak u siebie w Teksasie czy nad Alaską. Nad naszym Wulzburgiem ich maszyny rozdzielają się na dwa kierunki: jedne lecą zrzucać bomby nad Monachium, drugie - na Norymbergę. W miasteczku w dole pod zamkiem ludzie mówią, że zniszczenia są przerażające. Pozostał tylko las kominów i wypalone ściany.

Jednak nasze przewidywania były zbyt wygórowane: żaden z niemieckich wodzów nie raczył  się zniżyć do tak niskiego jak nasz poziomu. Iwan Kulin przypadkiem od kogoś usłyszał, że przez radio będzie przemawiał jakiś nasz sprzedawczyk, generał Andriej Własow*). Dla nas to było jak policzek. Niemca byśmy jeszcze jakoś strawili, ale Własow??

Wierchuszka obozowa podjęła decyzję, którą błyskawicznie przekazano wszystkim internowanym.

- Zostańcie na placu, kiedy zacznie się ten cyrk. - powiedział do mnie kpt. Dalk. - A jeśli będą nas tam zaganiać na siłę, protestujcie, krzyczcie, tupcie chodakami. Róbcie wszystko, żeby Niemcy zrozumieli, że Własowa nie mamy zamiaru słuchać.

Nastąpiła pora audycji, która dokładnie zbiegła się w czasie z naszym spacerem. Wszyscy internowani byli na dziedzińcu. Pojawił się też jak zawsze uśmiechnięty Weifel.

- Biegiem na górę do piętnastki! Za chwilę usłyszycie interesujące przemówienie. Los! Los!

Nikt nawet się nie ruszył - wszyscy pozostali na placu. Weifel jeszcze raz - tym razem głośniej -  wykrzyczał swój rozkaz, lecz widząc, że nikt nie reaguje, wrzasnął:

- Cóż to, ogłuchliście?! Natychmiast na górę biegiem marsz!

W końcu sam dokądś poleciał. Po chwili na dziedzińcu pojawili się żołnierze i zaczęli nas kolbami zaganiać na górę. Niektórzy uciekali i w korytarzach chowali za szafami, w kiblach albo biegli do swoich cel i tam włazili pod prycze, jednak jakaś ich część została zapędzona do piętnastki.

Wściekły Weifel poleciał do celi kapitanów, gdzie ujrzał ich siedzących przy stole nad partyjką samorobnych szachów, i rozdarł mordę:

- Wasi ludzie nie chcą iść słuchać radia. To rozkaz herr komendanta! Jesteśmy zmuszeni stosować ostre środki.

Odpowiedział mu kapitan Balicki.

- To wystąpienie nas nie interesuje.

- Ach, tak! To jeszcze zobaczymy!

.....................................................................

*) Generał Andriej Własow (1901 - 1946) - dowódca Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej; za kolaborację z hitlerowcami skazany został w Moskwie na śmierć na szubienicy.