Tekst logicznie niespójny. Jeżeli /każdy/ kolejny dzień jest dniem odbudowy

(patrz 1. strofa)

to o żadnym ciąganiu wózka ze złomem /życiu na śmietnisku/ nie ma mowy

ulica na której mieszkam...

walczę by przetrwać...


i w ten deseń,
i w tę mańkę
jak rok długi na okrągło

(patrz w s z y s t k i e zbiory poetyckie)


Aborygeni czy nie-Aborygeni,

przekleństwem Autora

/o czym by nie pisał/

J E S T

uwikłanie poetyki w narrację 1.osobowego "ja". Dla tej twórczości jedynym ratunkiem jest odklejenie się od samego siebie

Niezależnie od szerokości geograficznej WSZYSCY walczymy o przetrwanie. To żadne odkrycie.

Jak o tym napisać dobry wiersz? To proste. Wyłącznie z perspektywy ul. Zwycięstwa!

Dziękuję:)