***

czarność spowija świat mrokiem

gęstnieje zawsze przed świtem

zaczarowane niegdyś dorożki

nie wystukują rytmu kopytem…

patrzymy oczami - nie widzą

uszami słuchamy - nie słyszą

dotykać się dzisiaj nie wolno

więc zamiast tango Milonga

złowroga przed burzą cisza…

nie patrzymy głęboko w oczy

tyłem stajemy do luster

i nikt nic nie wie o  świ(e)cie

kat-ołów zalepia gardła i usta…

nadzieja matka głupich

lecz głupi ma zwykle szczęście

rozstąpią się ołowiane fal obłoki

nadejdzie błękitów chwila

ostatnie z głębi westchnienie

dłoń czyjąś dłoń mocno przytrzyma

i `happy end` na ekranie

zanim jak miłość prosta

na monitorze wyświetli się linia…

***