Gdy kobieta płacze skazana

na marnotrawstwo makijażu

padał śnieg zabielone światy

pełzaliśmy do siebie

sprzed lat poznałem dożywocie słów

znaczenia nie pojmuję

idąc dalej tym się nie przejmuję

zatrzymać chwilę później odlecieć

twoja apaszka pachnie tobą

tak bardzo chciałem mieć

swój dom własny adres

by móc spotykać się z tobą

czytać nadesłane listy

odpowiedz ile warte są łzy

gdy na nic nie stać mnie

miłość jest ślepa dla biednych

bogaci kochają z rozsądku

w dłoni z kruszcem popijają

słomkowe whisky

wciąż tęsknię za twoim oddechem

nie wystarczy kochać trzeba słuchać

jak w sercach rezonans podbija falę

skrzydła anioła mam polecę do ciebie

cios zadał ktoś okrutny los

zaczynamy od nowa

tak będzie dobrze

kocham Cię kochaj mnie

te twoje makijaże