Dokąd ja pójdę, gdy was nie będzie?

Jakie przede mną drzwi się otworzą?

Kto mnie zatrzyma w życiowym pędzie,

Kiedy was w wieczność na zawsze złożą?

Dokąd odejdzie dzieciństwo moje?

Gdzie będzie młodość wciąż pełna marzeń?

A czy wspomnienia będę mieć swoje,

Czy tylko strzępy zostaną zdarzeń?

A jaki uśmiech powierzy szczęście?

Co będzie dobre, co złe się stanie?

Gdzie pójdą żale ścielić się gęściej

Niż kwiatów polnych pomieszkiwanie?

Jakie ramiona będą mnie chciały

Przygarnąć, przetrwać największe burze?

Mój świat niewielki zrobi się mały,

Tylko co wieczne zostanie duże.

Jeśli się pustką otoczę szczelnie,

Znowu zobaczę was razem jasno.

Lub przez modlitwę mówioną wiernie,

Kiedy wszyściutkie światła pogasną.