coś jakby saga rodzinna z tragedią w tle :)i życie co nie znosi próżni

Befana, przeczytałam wczoraj ten wiersz i teraz wróciłam do niego.
I nie wiem co o nim myśleć, ja chyba nie rozumiem do końca tego tekstu. A kutwa zupełna abstrakcja... Może synapsy słabo pracują (strajk spowodowany brzydką pogodą), przeczytam to jeszcze raz wieczorem. Pozdrawiam, zacną Befanę i do poczytania.

:) Anaya :) Dziękuję za Twoje "myślenice",i wyjaśniam. Owa "kutwa" dotyczy niegdyś małej "siostrzyczki", która po odejściu wszystkich Domowników pielęgnuje po nich sentymentalne pamiątki, po które teraz z dziką chęcią wyciąga szponiaste łapki ta starsza, co "miała umrzeć".
Mck ma rację :) W każdej rodzinie spisywana jest mentalna saga, gdzie najwięcej do powiedzenia miewają ci częstokroć "wyłgani śmierci" - "roszczeniowcy", którzy nie dając od siebie nic, wszystkiego żądają w zamian... :(

Serdecznie :))))

he he, najlepsze sa detektywistyczne komentarze. szkiełko i oko. Ale wiersz jak okładka do książki faktycznie

osobiste doświadczenia?wplecione skargi i żale do rodziców,niestety,takie jest życie czasem....i płynie jak rzeka a w rzece gałęzie płyną urwane jak skargi,no i warto pamiętać chociaż o prababci