Kruzejra albo lacka pokraka

Z krzyżami na odsiecz zdumionej Europie

pędzi w chocholim tańcu dżuma czy cholera.

Okna będą zamykać, gdy będzie się wdzierać,

czy ją przyjmą z radością? Pójdą po jej tropie?

Zaciągną bezbożników do pustych kościołów?

Obwieszą różańcami Nietzschego, baptystów?

Zdobędą Hamburg, Paryż, skruszą kalwinistów?

Co, jeszcze nie dotarli? Brakuje im wołów!

Dżuma nieprzejednana ciemną noc przynosi.

Witajże Europo, przezwyciężaj mdłości,

na kolana uklęknij, wszędzie powieś krzyże.

Wita cholera jasna, co chwasty wykosi

z woli ludowej w imię bliźniego miłości.

Pełznie lacka pokraka nisko, coraz niżej.